اعتیاد به کار، سرپوشی بر اختلال روانی

پرکاری و سخت‌کوشی تحسین‌برانگیز است. اما در برخی به اعتیاد بدل می‌شود. این افراد قادر نیستند به چیزی غیر از کار فکر ‌کنند. کارشناسان علت این اختلال وسواس‌گونه را کشف کرده‌‌اند.

فرد معتاد به کار قادر نیست از کار صرف‌نظر کند حتی گاهی مضرات ترک اعتیاد در او نمایان می‌شود. او پیوسته در این فکر است که وقت بیشتری را در شبانه‌روز آزاد کند و به کار اختصاص دهد، درست همچون یک معتاد به مواد مخدر که اعتیادش به مرور زمان بیشتر و بیشتر می‌شود. در حالت افراطی شخص معتاد به کار چنان به کار وابسته است که مرخصی و یا بیماری برایش عذاب‌آور می‌شود. فرد معتاد به کار اغلب از سوی رئیس‌اش مورد تشویق و از سوی دیگر همکاران مورد نفرت قرار می‌گیرد. او ۱۲ ساعت از شبانه‌روز را در دفتر کارش سپری می‌کند، همواره از طریق تلفن و ای‌میل در دسترس است و حتی طی تعطیلات کوتاه‌مدت خود از فکر کار غافل نمی‌شود.